-
Nazwisko Czornyj
30.04.202330.04.2023Dzien dobry, jak prawidłowo odmieniać nazwisko "Czornyj"? Widzę Czornego czy widzę Czornyja? Idę z Czornym czy idę z Czornyjem?
Pozdrawiam
K.J.
-
-nął – -nąwszy29.05.200629.05.2006Witam!
Pytanie bardzo zwięzłe, ale mam nadzieję, że zrozumiałe: czy w koniugacji czasowników zakończonych na -nąć wystarczy (choćby obocznie) odmiana -nął, by poprawnym było również tworzenie imiesłowu -nąwszy?
Pozdrawiam. -
nieartykułowane NIE1.09.20121.09.2012Nieartykułowany dźwięk wyrażający zgodę zgodnie zapisujemy jako mhm, taką też postać przytacza prof. Mirosław Bańko we Współczesnym polskim onomatopeikonie (2008). Interesowałoby mnie, czy dysponujemy onomatopeją „antonimiczną”, czymś w rodzaju y-y. Dźwięk dobrze znany – ale jak go zapisać?
-
(Nie)konsekwencja w Zurichu
7.11.20177.11.2017Dlaczego nazwa Zurych (Zürich) została spolszczona tylko częściowo? 'ü' przeszło w [u], [i] w [y], ale [z] nie zmieniło się w [c]. Czy zatem nie powinniśmy być konsekwentni i wymawiać słowo Zurych nie jako [curyh], ale jako [zuryh]?
Łączę wyrazy szacunku
M. Kosacki
-
odmiana nazw tureckich21.02.200321.02.2003Witam!
Problem dotyczy odmiany obcych nazw miejscowych (w tym przypadku tureckich), zakończonych na spółgłoskę. Kiedy należy je odmieniać według polskiej deklinacji, a kiedy zostawiać w postaci mianownikowej? Czy w przypadku odmiany stosujemy w dopełniaczu końcówkę -a (np. zabytki Aydera), czy też -u (zabytki Ayderu)? Poniżej niektóre z wątpliwych nazw: Samsun, Ayder, Sinop, Giresun, Sumela, Erzum, Amasra, Amasya (co w przypadku odmiany dzialoby sie z y?), Gideros, Olgunlar.
Bardzo dziękuję za pomoc. -
odmiana niektórych nazwisk francuskich3.12.20103.12.2010Szanowna Poradnio!
Mam problem z odmianą nazwisk francuskich zakończonych na -y po gn. Tzn. np. Coligny, wym. [kolini]. Nie można zastosować tu analogii do Debussy, bo miękkość jest zachowana w całym paradygmacie odmiany. Jedyny mój pomysł to D. Colligniemu itd. – mam rację?
Serdecznie dziękuję za pomoc – Iwona Dolewska
-
odmianą męskich imion turkmeńskich30.09.200930.09.2009Szanowni Państwo,
mam problem z odmianą męskich imion turkmeńskich z -y na końcu: Sapadurdy, Gurbanguły etc. – zasadą jest dla obcych apostrof plus końcówka polska – zatem: Sapadurdy’ego? Gurbanguły’emu? Wygląda i brzmi to strasznie. -
Osobliwa końcówka -e
10.02.202310.02.2023Dzień dobry,
większość rzeczowników kończących się na -s otrzymuje w liczbie mnogiej końcówkę -y. Wyjątkiem od tej reguły wydają się rzeczowniki pochodzenia francuskiego (seans, konwenans, awans). Czy jest tego jakieś wytłumaczenie? Skąd się bierze ta nieregularność?
Pozdrawiam
-
Ozzy16.01.200416.01.2004Chciałam zapytać o odmianę imienia męskiego Ozzy (wokalista Black Sabath). Czy powinno się je odmieniać według deklinacji przymiotnikowej, czy też można je pozostawić nieodmienione?
Dziękuję za odpowiedź
Agnieszka Mucha -
Pani złożyła wniosek
4.04.20224.04.2022W pismach urzędowych często niezbędne jest wskazanie dwóch osób biorących udział w postępowaniu. Są nimi wnioskodawca i jego pełnomocnik. Jakiego rodzaju, męskiego czy żeńskiego, należy użyć w zdaniu:
Pani X, w imieniu której występuje Pan Y (złożyła czy złożył) wniosek...
Dziękuję za pomoc.
Renata Krawczykowska